Maha Prasada

Maha Prasada, Krişna’dan farklı değildir. Bu sebeple, Mahaprasada’yı yemek yerine kişinin onu onurlandırması gerekir. Bu burada söylenmiştir “Karila Vandana” “O dualar sundu”. Mahaprasada yerken, kişi yiyeceğin sıradan hazırlıklar olduğunu düşünmemelidir. Prasada lütuf demektir. Kişi Mahaprasada’yı Krişna’nın bir lütfu olarak düşünmelidir…. Krishna çok merhametlidir. Bu maddi dünyada bizler değişik çeşit yiyecekleri tatmaya çok bağımlıyızdır. Bu sebeple, Krishna birçok çeşit yiyecek yer bunları adananlarına geri sunar, böylelikle bir kimsenin sadece çeşitli lezzet istekleri tatmin olmaz, aynı zamanda prasada yiyerek kişi spiritüel hayatta da ilerleme gösterir. Böylece, sıradan yiyeceklerin Mahaprasada ile aynı seviyede olduklarını asla düşünmemeliyiz.

Caitanya Caritamrta, Antya Lila, 11.20

Hare Krişna Mantrasını Söyleyin...

"... Krişna’ya Bhagavad-gita’da Yogesvara olarak hitap edilir. Küçücük bir mistik güç elde ettiğimizde, çok büyük, önemli bir insan oluruz. Ve şimdi O, bütün yogik mistik gücün efendisidir. Yatra yogesvaro harih. Bhagavad-gita’da Yogesvara-Hari, her neredeyse Tanrılığın Yüce Şahsiyeti, Krişna, tüm mistik güçlerin efendisinin orada olduğunu ve Dhanurdhara Arjuna, Partha’nın olduğu yerde de her şeyin orada olduğu belirtilir. Her şey oradadır.

Bu yüzden bunu hatırlamalıyız. Eğer kendinizi daima Krişna’nın birlikteliğinde tutabilirseniz, o zaman bütün mükemmeliyet oradadır. Yatra yogesvaro harih. Bütün mükemmeliyet oradadır. Ve Krişna özellikle bu çağda kabul etmiştir. Nama-rupe kali-kale krsna-avatara, Krişna bu çağda kutsal isim olarak enkarne olmuştur. Bu sebeple Caitanya Mahaprabhu şöyle der: "Sevgili Rabbim, O kadar naziksin ki, bana Senin birlikteliğini, kutsal isminin formunda veriyorsun." Namnam akari bahudha nija-sarva-saktis tatrarpita niyamitah smarane na kalah. "Ve bu kutsal isim her durumda söylenebilir. Zor ve hızlı bir kural yoktur." Hare Krişna mantrasını her yerde söyleyebilirsiniz...."

Şrila Prabhupada’nın 22 Nisan 1973’te, Şrimad Bhagavatam 1.8.30 üzerine Los Angeles’ta verdiği konferanstan bir alıntıdır.

Krişna'yı Memnun Etmek...

Şrila Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakura, kişinin daima Krişna’nın ebedi bir hizmetkarı olduğunu hatırlaması gerektiğini yorumlar. Kişi maddi aktiviteyle pound, şilin ve penilerle meşgul ya da feragat yaşamında da olsa, her zaman Tanrı’nın ebedi bir hizmetkarı olduğunu düşünmelidir, çünkü bu canlı varlığın gerçek durumudur. Sannyasa almak ya da pound, şilin ve penilerle ilişkide olmanın her ikisi de dışsal ilişkilerdir. Her hangi bir koşulda kişi daima Krişna’yı nasıl memnun edeceğini düşünmelidir. Böylece, bir kimse büyük maddi ilişkiler içerisinde de olsa, bağımlı olmayacaktır. Kişi Krişna’nın ebedi hizmetkarı olduğunu unutur unutmaz, maddi bağımlılıklar ile ilişkili olur. Bununla birlikte, eğer bir kimse her zaman Krişna’nın Yüce öğretmen olduğu ve kendisinin de ebedi bir hizmetkar olduğu bilincindeyse, o her koşulda özgür bir kimsedir. Maddi aktivitelere bulaşmak onu etkilemeyecektir.

Caitanya-Caritamrta, Antya Lila, 9.141

Bir Vaişnava'nın Vizyonu...

Adosa darsi olması, bir Vaişnava’nın özelliğidir: O asla başkalarının hatalarını görmez. Elbette her insanın hem iyi özellikleri hem de hataları vardır. Bu sebeple, “Saj-janaa gunam icchanti dosam icchanti paamaraah”, denmiştir. Herkes bir hatalar ve yücelikler kombinasyonuna sahiptir. Fakat bir Vaişnava, gösterişsiz bir insan bir kimsenin hatalarını değil sadece yüceliklerini kabul eder, çünkü balarıları bal peşindeyken, sinekler açık yara peşindedirler.

Caitanya-Caritamrta, Adi Lila, 8.62 yorumundan bir alıntıdır.

Kıskançlık = Maddi Dünya...

Khala kelimesi “kıskanç” demektir. Bu maddi dünya kıskançlık ve hasetliğin dünyasıdır. Ben seni kıskanırım, sen de beni. Bununla birlikte, Krişna bilinci hareketi bir kimsenin artık kıskanç ve haset olmaması için araçtır. Kıskançlık ve hasetlikten kurtularak, kişi mükemmel bir insan olabilir. Dharmah projjhita-kaitavo ‘tra paramo nirmat-saranam satam (Bhag. 1.1.2). Kıskanç ve haset olanlar bu maddi dünyadadırlar ve olmayanlar ise spiritüel dünyadadırlar. Böylece kendimizi test edebiliriz. Eğer arkadaşlarımız ya da diğer birlikte olduklarımızı kıskanıyor ya da onlara haset ediyorsak maddi dünyada ve eğer kıskanmıyorsak spiritüel dünyadayızdır. Spiritüel olarak ilerlemiş olup olmadığına dair bir şüphe olmamalıdır. Kendimizi test edebiliriz. Bhaktih paresanubhavo viraktir anyatra ca (Bhag. 11.2.42). Yemek yediğimizde açlığımızın geçtiğini anlayabilmekteyiz; başkalarından bunun için bir sertifika almamız gerekmez. Benzer olarak, kendimizin maddi dünyada mı, yoksa spiritüel dünyada mı olduğunu test edebiliriz. Eğer kıskanç ya da haset isek, maddi dünyada ve eğer değilsek spiritüel dünyadayızdır.

Şrila Prabhupada’nın Teachings of Queen Kunti isimli kitabından bir alıntıdır.

Vaikuntha...

"Saf adananlar mantra söylemek, Tanrılığın Yüce Şahsiyeti hakkında duymak ve konuşmak için toplandığında, onların toplandığı yer Vaikuntha olur. Adananların Vaikuntha dünyasına gitmek için Rabbe dua etmeleri gerekmez. Saf bir adanan sadece Rabbin yüceliklerini kusursuz olarak söyleyerek Vaikuntha ya da Vrndavana’yı meydana getirebilir."

Şrimad-Bhagavatam 4.30.33, Şrila Prabhupada’nın yorumundan bir alıntıdır.

Tanrı'ya Dönüş Yolu...

"...Böylece susrusoh sraddadhanasya vasudeva-katha- rucih. Bu bir önceki bölümde açıklanmıştır, yad anudhyasina yuktah. Bir kimse daima düşünme ile meşgul olmalıdır. Bu kılıçtır. Krişna bilincinin bu kılıcını almalısınız. O zaman özgür kalırsınız. Düğüm bu kılıçla kesilir. Böylece... Peki bu kılıcı nasıl elde ederiz? Burada açıklandığı gibi sadece inançla duyamaya çalışın. Kılıcı elde edeceksinizdir. Hepsi bu. Gerçekte, bizim bu Krişna bilinci hareketimiz yayılmaktadır. Bir biri ardına sadece duayarak kılıçları elde ediyoruz. Bu hareketi New York’da başlattım. Hepiniz biliyorsunuz. Gerçekte bir kılıcım yoktu. Tıpkı bazı dini ilkelerdeki gibi, dinsel metinleri elden ele alırlar, kılıç: "Bu metni kabul edin; aksi takdirde kafanızı koparacağım." Bu da bir başka yaygınlaştırmadır. Benim de kılıcım vardı ama bunun gibi değildi. Bu kılıç; insanların duymalarına bir şans vermek içindir. Hepsi bu...."

Şrila Prabhupada’nın 19 Ağustos 1972’de, Şrimad-Bhagavatam 1.2.16 üzerine Los Angeles’ta verdiği konferanstan bir alıntıdır.

Krişna'ya Olan Sevginizi Yükseltin...

"...Böylece Krişna’yı nasıl çalışabiliriz? Ve Krsna bütün bu şeyleri yaratmıştır. Bu yüzden, Krişna’nın meydana getirdiği şeyleri anlayamazsanız, Krişna’yı nasıl anlayabilirsiniz? Bu hiç mümkün değildir. Mümkün değildir. Böylece, adanalar için olan bu Vrndavana zihni durumu mükemmeldir. Kirşna’yı anlamakla işleri yoktur. Hiçbir koşul olmaksızın, Krişna’yı sevmek isterler. "Krsna, Tanrı olduğundan O’nu severim." Onların zihniyeti böyle değildir. Krsna, sadece Tanrı olarak Vrndavana’da oynamamaktadır. O, orada sıradan çoban çocuğu oynamaktadır. Fakat zamanla, Kendisinin Tanrılığın Yüce Şahsiyeti olduğunu ispatlamaktadır. Fakat onlar bunu bilmeyi önemsemezler. Böylece Vrndavana dışında...Tıpkı Kuntidevi gibi. Kuntidevi Vrndavana’nın sakini değildir. Vrndavana dışından, Hastinapura sakinidir. Vrndavana dışındaki adananlar, Vrndavana sakinlerinin ne kadar yüce olduğu üzerine çalışırlar. Fakat Vrndavana’nın sakinleri,onlar Krişna’nın nasıl büyük olduğunu umursamazlar. Fark budur. Bu sebeple vazifemiz sadece Krişna’yı sevmektir. Krişna’yı daha çok sevdikçe, daha mükemmel olursunuz. Bu Krişna’yı, nasıl yarattığını anlamak için bir gereklilik değildir. Bunlardan burada bahsedilmektedir. Krsna Kendisini Bhagavad-gita’da çok fazla anlatmaktadır. Krişna’yı tanımak için fazla sıkılmayın. Bu mümkün değildir. Sadece Krişna’ya olan saf sevginizi arttırın. Hayatın mükemmeliyeti budur. Çok teşekkür ederim. (son)"

Şrila Prabhupada'nın 23 Nisan 1973’te, Şrimad-Bhagavatam 1.8.31 üzerine Los Angeles’ta verdiği konferanstan bir alıntıdır.

Rüya ve Gerçek...

Bir rüyada insan kendi kafasının bedeninden kesilerek ayrıldığını görebilir ve böylece gerçek benliğinin rüyadaki deneyimden farklı olduğunu anlar. Benzer olarak, uyanıkken kişi bedeninin beş maddi elementten olustuğunu görebilir. Bu yüzden anlaşılmalıdır ki gerçek benlik olan ruh, bedenden farklıdır, hiç doğmamıştır ve ölümsüzdür.

Şrimad Bhagavatam 12.5.4