12 Mart 2007 Pazartesi

Krişna'yı hatırlamak....


Ölüm şimdi çok ucuz. Bu yüzden ölüme her an hazır olmalıyız. Şunun garantisi yok: “Henüz seksen, doksan yaşında değilim. Neden öleyim ki?” Hayır. Yirmi, yirmi beş ya da daha genç olabilirsiniz. Ölüm kesindir ve her an karşılaşabiliriz. Bu sebeple tek vazifemiz Krishna, Purusottama’yı düşünmektir, böylelikle her an ölebiliriz fakat spiritüel olarak kurtuluruz. Bu bizim tek vazifemizdir. Başka vazifemiz yok. Krsna’yı nasıl yirmi dört saat hatırlayabilirim? Bu yoga mükemmeliyetinin en büyük yöntemidir. Yoginam api sarvesam mad-gatenantar- atmana. Mad-gatenantar- atmana: [Bg. 6.47] Daima beni düşünen kişi birinci sınıf yogidir.

Bu yüzden bu Hare Krsna maha-mantrası o kadar hoştur ki, Hare Krişna söyler söylemez hemen Krişna’yı hatırlarsınız. Söylemeye devam edersiniz; bu hatırlamak demektir. Mantra söyleye söyleye, eğer ölüm varsa, böylece ben Krsna’yı hatırlıyorum. Korkum ne ki? Krişna’ya gideceğim, eve, Tanrı’ya geri döneceğim. Bu çok güzel.

Bu sebeple daima Krişna bilincinde meşgul olun, Hare Krişna mantrasını söyleyin. O zaman sadece bu hayatta emin ve güvende kalmayacak, aynı zamanda da eve, Tanrı’ya geri döneceksiniz. Bu çok güzel bir şey.

Hiç yorum yok: